Als moeder van drie heb ik vaak de mogelijkheid om hun veranderende kledingstijl van een afstand te bekijken. Helemaal nu de kids wat ouder beginnen te worden, en bepaalde merken toch wel mooier vinden als andere merken.
Zelfs wanneer hun vrienden op bezoek komen of wanneer ze in de stad gaan winkelen, zul je verschillende stijlen opmerken. Als ik terugdenk aan mijn eigen jongere jaren, denk ik alleen aan wijd uitlopende broeken, lelijke shirts en andere typsche kleding van de jaren 80.
We moesten dragen wat ons thuis werd verteld door onze ouders. En dat omvatte niet alleen de kleding, maar vaak genoeg ook het kapsel. Omdat dat werd betaald door mijn ouders, en op dat moment was je veel afhankelijker dan je vandaag bent van je ouders.
Maar vandaag ontdekken mijn kinderen altijd nieuwe stijlen. Hiphopkleding met grote shirts, sportschoenen en wijde broeken of zelfs emo’s die er schattig uitzien als stripfiguren maar altijd verdrietig rondrennen. Hier hebben jongeren de mogelijkheid om zich in hun eigen individuele stijl te ontwikkelen en uit te drukken. Ik denk dat dat heel goed is, zolang het maar geen eigenwijsheid krijgt.
Mijn eigen dochter heeft een meer casual stijl. Ze houdt van deze zogenaamde haremsbroek en losse tops in donkergroen, verschillende tinten blauw en paars en okerbruine kleuren. Ze houdt erg van stoffen zoals koord of linnen en geeft de voorkeur aan dingen gemaakt van natuurlijke materialen voor haar sieraden. Ze houdt bijvoorbeeld van hout of voelde zich erg goed.
Mijn zoon geeft ook de voorkeur aan een casual stijl, maar hij houdt van de kleding van bijvoorbeeld Black Bananas. Cappies, broeken die laag op de heupen hangen en enorme T-shirts of sweaterjassen maken zijn stijl absoluut compleet.